عقل سالم

 بعضیها اونقدر دچار توهمند که فکر میکنند اگر آنها را از هر جایی بر دارند امکان این میره که تعادل زمین و آسمان بر هم بخوره و صاف آسمان بیفته ته زمین...

بعد اونقدر از خود متشکرند که پی به اشتباه خودشون هم ببرند در منصفانه ترین حرکت میگند:

" خوب حالا که چی؟...."

خدایا چقدر دوست داشتم پوست کرگردن و روی بعضیها رو داشتم 

اونوقت راحت زندگی میکردم

خدایا موندم از نعمت هوش و عقل سالمی که به من دادی گریه کنم یا شکر؟

خدایا چرا صفحه هر وبلاگی رو باز میکنم احساس میکنم اون هم مثل من تنهاست؟

نکنه خود من هم توهم زدم؟ هان؟